L2 falling stones

Alen Youri
Nollet Brecht

Onze eerste indruk van de opdracht was nogal "overdonderend", 1kg, van 1,50m hoogte en 15 noten laten afspelen?

NO WAY.
Maar naarmate we verder en verder in onze brainstorm verdiept geraakten konden we ons er al meer bij voorstellen, de ideetjes begonnen traag maar zeker te komen. Enkele ideetjes die in het begin bij ons opkwamen waren ondermeer: knikkerbanen, iets met gitaarsnaren, hefboomprincipes,flesjes,xylofonen...

Het enige waar we al relatief snel zeker van waren is dat we ons niet aan knikkers wouden vastbinden, omdat dit de eerste ingeving van velen ging zijn.
Uiteindelijk zijn we dan bij water ,zand of suiker terecht gekomen, dit omdat deze aan dezelfde snelheid blijven stromen/vallen.

Een water aangedreven Bamboe constructie was ons eerste gedacht,maar dit zou moeilijkheden geven voor de uitwerking want we vonden geen materiaal dat we fatsoenlijk konden gebruiken als waterreservoirs.

Dan kwamen we op een principe gebaseerd op een waterrad ,werkend op zand of suiker want dit zou makkelijk te richten zijn zodat onze constructie ronddraaide.

Het idee van een waterrad was geboren, nu de uitwerking ervan...
Door het feit dat we met 15 noten zaten en het ritme moet kloppen hebben we elke noot een bepaalde overeenkomstige afstand op het rad gegeven, en het geluid word gemaakt door "uitsteeksels van het rad(zie foto)" die tegen koperen staafjes "slaan".

Ondervindingen tijdens de bouw:

Eerst waren we van plan in plexiglas te werken zodat onze constructie zeker niet te zwaar was en goed ronddraaide met een gewicht van één kilogram.
Blijkbaar was er in school geen materiaal beschikbaar om plexiglas fatsoenlijk te snijden dus hebben we dit opgegeven na een dag ‘te prutsen’.

We hadden hierna besloten alles in MDF te maken,dit was zoveel beschikbaar als we nodig hadden.
Het werken van hout brengt veel nadelen met zich mee, het niet exact zagen van inkepingen en te groot/klein boren van gaten zorgden voor de meeste frustraties.
Bijkomende ergernis was dan ook dat de uitsteeksels van ons rad niet exact recht liepen, en de touwlengte alsnog aangepast moest worden van de koperstaafjes. Bovendien was ook de bevestiging van het rad op een PVC buis makkelijker gezegd dan gedaan, doordat de uitsteeksels ver uitsteken is het gewicht niet gelijk verdeeld, waardoor het rad niet juist dreigde te roteren, dit hebben we dan opgelost door de wrijving te minimaliseren door tape rond onze pvc buis te doen, in combinatie met ijzeren staafjes voor en achter het rad om het op zijn plaats te houden.

Het probleem van ritme te verkrijgen werd opgelost de houten staafjes op verschillende afstanden van elkaar te bevestigen in het rad.

PS,de blog is nog erger dan de hel om afbeelding fatsoenlijk te plaatsen.
Voor de rest,zalige feesten!